Complimentjes openen wereld voor je

ViooltjesHet is een klein en simpel woordje, en toch lijkt het alsof we de grootste moeite om het te zeggen: bedankt. En wat dacht je van ‘goed zo’? Als iemand iets goeds doet, vinden we dat de normaalste zaak van de wereld. Maar het geven van complimenten heeft juist een positieve uitwerking. We zouden veel vaker ‘bedankt’ moeten zeggen, of een compliment moeten geven voor wat iemand heeft gedaan. Het kost niets en doet geen pijn, waarom zijn we dan zo spaarzaam hiermee?

Het is eigenlijk te bizar voor woorden. We spreken in code en durven niet hardop te zeggen wat we werkelijk denken of voelen.

Waarom is dat zo? Stellen we ons kwetsbaar op als we ‘goed gedaan’ zeggen tegen een ander? Is dat niet ‘mannelijk’? Vinden we het zo vanzelfsprekend dat iemand zijn werk goed doet? Of zijn we inherent niet in staat om complimentjes uit te delen?

Nou, dat laatste absoluut niet, daar ben ik van overtuigd. We kunnen het wel, maar we doen het gewoon te weinig in mijn ogen.

Positieve uitwerking

Nou pleit ik er niet voor om voor ieder wittewasje op je knieën te gaan van dankbaarheid, maar een verbale of non-verbale uiting op zijn tijd doet een mens goed. Stiekem vissen we allemaal naar bedankjes en complimenten. Je krijgt erkenning voor je inspanning, het geeft je nieuwe energie en je krijgt weer zin om aan de slag te gaan.

Optimisme

Zelf probeer ik al geruime tijd om positiever in het leven te staan en mensen om me heen te bedanken voor hetgeen ze zeggen of doen. Dit klinkt makkelijker dan het daadwerkelijk is, want soms krijg je zo veel tegenslagen te verwerken dat het je haast onmogelijk wordt gemaakt om optimistisch te blijven. Dan komt er ook nog bij dat ik in de ogen van sommigen helemaal niets goed kan doen en al meer dan eens ontzettend goed bedonderd (zeg maar gerust: afgezet) ben in financieel opzicht.

Sinds ik weg ben uit Tiel gaat het me makkelijker af om positief te zijn en complimentjes uit te delen.

Is mijn leven dan nu perfect? Natuurlijk niet, maar het helpt om te waarderen wat je wel hebt.

  • Een vrouw die me steunt in alles wat ik doe;
  • En oom en tante die om de hoek wonen en waarmee we bijna wekelijks bord- en kaartspelletjes mee spelen;
  • Vrienden en familie waar je altijd terecht kunt voor een praatje en waar het altijd gezellig is;
  • Niet een droombaan met een topinkomen, maar wel een baan met volop uitdaging en een fantastische baas;
  • Een huurappartement die voorzien is van alle gemakken;
  • Mijn eigen gym waar ik kan trainen;
  • Mijn gezondheid (afgezien van mijn spastische darm); en
  • Geen schulden;

Waardering

Ik geef enkele voorbeelden waaruit blijkt dat het geven van complimentjes en bedankjes of het verrichten van kleine inspanningen lof en waardering krijgt.

  1. Iedereen kent vast wel de verschrikkelijke beelden van de vliegramp van vlucht MH17 in Oost-Oekraïne. Nou bleek dat een van de bewoners van het wooncomplex waar ik woon zijn dochter had verloren bij deze ramp. De man ken ik alleen van naam, niet persoonlijk. Toch hebben Rosanne en ik hem en zijn vrouw een condoleancekaart gestuurd om hem sterkte te wensen in deze moeilijke tijd. Via via kregen we te horen hoe enorm zij de kaart waardeerden.
  2. Voor mijn belastingaangifte moest ik een bepaald document hebben dat ik niet van de Rabobank had ontvangen (het was naar mijn oude woonadres gestuurd). Ik de helpdesk gebeld en de medewerker begreep precies wat ik nodig had en diezelfde dag kreeg ik nog een pdf’je van wat ik nodig had. Ik heb hem toen hartelijk bedankt voor alle moeite die hij voor me had gedaan.
  3. Op vrijwillige basis onderhoud ik de website van Kinderkoor St. Frans. Daarvoor doe ik uiteenlopende dingen: nieuwe content plaatsen, nieuwsbrieven publiceren, maar ook foto’s en video’s maken op locatie, deze bewerken en een plekje op de site geven. Al met al zit er behoorlijk wat tijd in en krijg ik daar geen financiële vergoeding voor. Wat ik wel krijg zijn vele bedankjes en beloningen in natura: een etentje, een ijscoup, en dat soort dingen.
  4. Ik vierde onlangs mijn 31e verjaardag en heb toen vele cadeaus van vrienden en familie gekregen. Na afloop heb ik iedereen een mailtje gestuurd waarin ik iedereen persoonlijk bedankt voor zijn of haar cadeau en wat ik ermee ging doen. Heb diverse positieve reacties op mijn e-mail gekregen.
  5. De vader van een vriendin ligt in het ziekenhuis (gelukkig niks levensbedreigend). Een van m’n vrienden stelde voor om ieder een klein bedrag neer te leggen en hem een bloemetje te sturen. Na ontvangst kregen we meteen een bedankje via de WhatsApp.

Conclusie

Wat ik jullie eigenlijk wil meegeven is om niet te spaarzaam te zijn met het uitdelen van complimentjes. Het doet de ander goed en bovendien voel je jezelf ook een stuk beter (ikke wel tenminste). Spreek niet in code en zeg wat je denkt. Het lucht op, schept duidelijkheid en de ander heeft daar meer aan.

Bedankt voor het lezen en jullie aandacht.

Kijk, een compliment geven is zo eenvoudig ;o)

1 Reactie

  1. Beste Anton, komt toevallig (?) op jouw site en onder de indruk van jouw artikel. Wilde ik je even laten weten.

    Met hartelijke groet, Hans Poortvliet, initiatiefnemer Nationale Complimentendag en World Compliment Day.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *