Golddigger

Ik stond versteld van wat ik deze week op tv zag: een bijstandsmoeder die, naar eigen zeggen, zonder te werken maandelijks 1.736 euro op haar rekening bijgeschreven kreeg. Maar dat was niet de reden waarom mijn nekharen overeind gingen staan. 

Afgelopen week keek ik, zoals ik wel vaker doe, naar het opinieprogramma EenVandaag. Een van de onderwerpen in de uitzending ging over bijstandsmoeders die geen prikkel/incentive zouden hebben om aan het werk te gaan, simpelweg omdat thuiszitten meer oplevert/minder inspanning kost.

Aanleiding van de reportage was een column die ondernemer en budgetcoach Annemarie van Gaal in Het Financieele Dagblad had geschreven. Zij had berekend dat een bijstandsmoeder -als de uitkering en alle toeslagen bij elkaar worden opgeteld- iedere maand op een bedrag van ruim 1.900 kan rekenen. Haar conclusie: werken loont niet en het roer moet om.

“Alsof ik blij met deze situatie mag zijn”, “Ze heeft geen benul waar ze het over heeft”, “Ze redeneert vanuit een luxepositie”: Van Gaal kreeg veel kritiek over zich heen. Zelfs het ministerie van Algemene Zaken bemoeide zich ermee en stelde in een een schriftelijke reactie aan EenVandaag dat haar column “achterhaald” was.

Bijstand

Linda Moes, een alleenstaande bijstandsmoeder met zes kinderen, doet haar verhaal tegenover de verslaggever van EenVandaag. Ze zei zich te irriteren aan de column van Van Gaal en dat haar inkomen niet in de buurt komt van die 1.900 die ze in haar column noemt. “Ik krijg 1.736 euro en daar moet ik alles van doen. Ik heb een budget van 20 euro per dag voor eten, kleding en leuke dingen van te doen”, zo vertelt ze in de reportage.

Is die 1.736 euro een vetpot? Nee, niet als je jezelf en zes kinderen daarvan moet onderhouden. Dat zal ieder weldenkend mens wel begrijpen.

WTF!?

Maar dan komt het fragment waar mijn nekharen van overeind gaan staan. Twee dingen worden hier hardop gezegd waar ik me mateloos aan stoorde.

(1) “Waarom gaat u niet aan het werk?”, vraagt de verslaggever. Het antwoord laat zich al raden: ik ben te oud (42 jaar) en er is geen werk voor me, omdat het aan jongeren wordt gegeven. Vervolgvraag van de verslaggever: “Stel, er was een baan voor u. Zou u dan aan het werk gaan?” Het antwoord van Moes: “Dat zou ik heel erg moeilijk vinden, want wie zorgt er dan voor mijn kinderen in de zomervakantie en de vakanties?” WTF?!

(2) “Als u straks in 2015 aan het werk gaat, houdt u veel meer over dan wanneer u in de bijstand blijft zitten?”, vraagt de verslaggever. Moes schudt en zegt al nee terwijl hij zijn zin nog niet eens heeft afgemaakt. En dan komt het mooie: zij weet precies vanaf welk bedrag zij haar uitkering en toeslagen moet inleveren! “Als je als bijstandsmoeder boven een bedrag van 19.000 euro verdient, vervallen alle toeslagen”, aldus Moes. Nog een WTF?!

Calculatie

Zowel in haar bewoordingen als in haar lichaamstaal geeft ze overduidelijk te kennen dat ze geen enkele intentie heeft om werk aan te nemen. Ze gebruikt haar leeftijd en kinderen als smoes om niet te hoeven werken.

Daarnaast is het ook een door haar ingecalculeerde beslissing om niet aan de slag te gaan. Alles wijst erop dat ze liever thuiszit en haar handje openhoudt in plaats van aan de slag gaat.

Ik zei zojuist dat 1.736 euro -als dit bedrag al klopt, want Van Gaal trekt het in twijfel en stelt dat ze recht heeft op 2.300 tot 2.400 euro- geen vetpot was in haar geval, maar daar zijn de bijstand, een uitkering en toeslagen toch ook niet voor bedoeld: het zijn sociale vangnetten, geen inkomstenbronnen!

Werken, werken en nog eens werken!

Het is heel simpel: je moet werken voor je geld, niet thuiszitten, je handje openhouden en teren op de centen van de hardwerkende Nederlanders. Van je luie reet en zelf werken voor je poen!

Er schort zichtbaar van alles aan de houding en motivatie van Moes . Stiekem hoop ik dat de gemeenteambtenaar die haar bijstand regelt deze reportage ziet en actie onderneemt. Niet zozeer door onmiddellijk de geldkraan dicht te draaien, maar wel door haar flink wat angst in te boezemen. Zoiets van “Als je nu niet heel snel bijdraait, dan krijg je van ons echt geen cent meer”.

Ik heb werkelijk geen medelijden met mensen zoals Moes, en kan maar één woord bedenken dat bij haar past: golddigger.

Bekijk hieronder de reportage en oordeel zelf.

2 Reacties

  1. Ik ben sinds 8 maanden volledig werkloos en lig nu in scheiding.
    Ik solliciteer me een ongeluk maar wordt keer op keer afgewezen.
    Ik steven ondertussen achter af naar het feit een bijstandsmoeder te worden
    en vind het een afschuwelijk idee, maak mij er ontzettend veel zorgen om.

    Ik zou niks liever dan weer aan het werk willen want het is enorm frustrerend als je ineens afhankelijk wordt terwijl ik altijd financieel onafhankelijk was. Er zijn dus ook echt wel alleenstaande moeders die graag een baan zouden willen en werken voor hun geld ipv de hand op te houden.

    • Beste Carola,

      Leuk dat je m’n blog hebt gevonden en de moeite hebt genomen om een reactie achter te laten.
      Vreselijk om van uw situatie te horen en kan alleen maar hopen dat het zo snel mogelijk weer beter gaat.

      Wat ik met mijn blog absoluut NIET wil zeggen is dat alle bijstandsmoeders lui, laks, ongemotiveerd of iets dergelijks zijn.
      Dat is echter wel wat ik bij de vrouw uit de reportage van EenVandaag bespeur: zo heeft overal een excuus voor om vooral maar niet te hoeven werken (de leeftijd, de kinderen, het soort werk, het kwijtraken van de toeslagen).
      Ze laat in mijn ogen duidelijk merken dat ze geen enkele intentie heeft om iets aan haar situatie te veranderen.
      Daar heb ik forse kritiek op.

      Ik ken huishoudens waar ze met tweeën werken en minder geld verdienen dat de bijstandsmoeder in deze reportage.
      Dat, gecombineerd met de lakse houding van deze vrouw, vind ik onacceptabel en is iets waar de gemeente wat aan zou moeten doen.

      Ik wens u heel veel sterkte met solliciteren en hoop dat dat u spoedig iets vindt.
      Het klinkt misschien als een cliché: waar een deur dichtgaat, gaat elders een deur open.

      Veel sterkte!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *